Van mij
De klok
‘Ik wil wel een nieuwe klok aan de muur’, zegt mijn moeder.
‘Oh ja, hoezo dat?’
Niet dat ze niet eens wat anders aan de muur mag willen, maar de Franse comtoise klok met zijn koperen kuif die er nu hangt heeft ze van mijn vader gekregen voor haar vijfentwintigste verjaardag.
Dit verhaal is exclusief voor leden.
G I Joe
‘Ik had een date’, zegt ze, ‘met een biker van zo’n motorclub’ en giechelt een beetje. Da’s niet zo gek want ze is altijd een heel braaf meisje geweest, totdat haar John haar na vierentwintig jaar liet zitten om ‘het leven te gaan leven’. ‘Dat kan ik ook, hoor’, riep ze en kocht spannende truitjes en ging daten. Ze doet stoer, maar eigenlijk zit ze bij elke date met samengeknepen billen heel erg niet aan John te denken.
Dit verhaal is exclusief voor leden.
Lang verhaal kort
Per ongeluk liep ik recht in de armen van een oom uit de categorie ‘familie heb je nu eenmaal’. Hij rekent nog steeds euro’s om in guldens en wil het ziekenfonds terug. Af en toe bezoekt hij mijn moeder. Ik zat koud achter mijn koffie toen hij van wal stak.
‘Ik heb een krant, die van wakker Nederland vanzelfsprekend.
Dit verhaal is exclusief voor leden. Voor 25,- per jaar kun je álle verhalen lezen en krijg je elke maand tien nieuwe verhalen én jaarlijks het fysieke magazine met de 25 beste verhalen. Word nu lid!
Kanariepietjes
Hij zit op een bankje en wijst schuin naar de overkant: ‘Daar woonde ik vroeger, aardig huis met een tuin. Maar ja…’
Hij heeft dun sprieterig haar, dat net even te lang is. Zijn hele gestalte is schriel en wat onverzorgd, een man die een vrouwenhand mist die zijn kledingkeuze corrigeert. Met zijn bleekblauwe ogen kijkt hij wat zorgelijk de wereld in.
Dit verhaal is exclusief voor leden.
Poes
Poes braakt, elf keer om exact te zijn. Da’s niet goed dus op naar de dierenarts. De praktijk is op loopafstand, gevestigd in een vakkundig gerestaureerd pand uit de jaren dertig.
De twee piepjonge assistentes zeggen monter goedemiddag en ik neem plaats in de wachtruimte.
Dit verhaal is exclusief voor leden.
Louche praktijken
‘We hebben geen auto meer.’ ‘Hoezo geen auto meer?’ ‘Nu we verhuisd zijn vindt de gemeente vindt dat we de parkeergarage onder ons appartement moeten gebruiken, een commerciële Q-park die € 230,- per maand rekent. Dat vonden we nogal veel, zeker in verhouding tot de gewone bewonersvergunning van zo’n € 8,- per maand als je niet boven een parkeergarage woont. Dus die auto verkocht en nu gaan we verder op basis van deelauto’s die hier overal staan. We gaan het meemaken. Dat verkopen was een interessante ervaring. Ik dacht ik doe dat via zo’n verkoopsite, lekker makkelijk. Makkelijk was het ook wel in eerste instantie, je stuurt foto’s per mail,
Mevrouw van ‘t Sand
Mevrouw van ‘t Sand keek tevreden om zich heen, de tuin was weer prachtig dit jaar! De tuin was haar lust en haar leven. Jaren van trouwe zorg hadden hem veranderd in een ware hof van Eden. De ene bloem was nog mooier dan de andere, alle kleuren op elkaar afgestemd en ieder seizoen kende zijn eigen hoogtepunt. Achterin de tuin had ze een moestuin aangelegd waar kroppen sla van een halve meter groeiden en aardbeien zo groot werden als aardappels.
Effe boosteren
Mijn moeder is aan de beurt voor haar booster dus gaan we naar een sporthal in haar buurt. Ik heb er geen zin in. De afspraak is natuurlijk midden op de dag zodat voor en na de prikafspraak en het heen en weer rijden, van mij naar haar – naar de locatie – naar haar – naar mij, je niks meer doet. Het weer heeft zich aangepast aan mijn humeur, een zeurderige regen druilt uit de hemel.
Marga’s Magazine is exclusief voor leden maar dit verhaal kun je als niet-lid lezen.
Fons
De deurbel gaat. Het is Fons, nog bezig om zijn fiets op slot te zetten. ‘Ja, ik dacht ik bel maar vast aan, want je komt altijd zo langzaam naar beneden. Anders sta ik maar te wachten en het regent en waait nogal.’ Dat hij daar aanmerkelijk minder last van heeft in zijn parka dan ik in mijn t-shirt in de deuropening ontgaat hem.
Hij loopt met grote bergschoenen de trap op, een spoor van blubber achterlatend.
Dit verhaal is exclusief voor leden.
Lars and the real girl
Zo leuk dat het heel dorp meedoet met het verhaal. Mooie, grappige film over liefde rond een opblaaspop.
Arie en Lisette
Arie (58) en Lisette (69) zijn trouwe bezoekers van aanloophuis de Groene Luiken in Vlaardingen. Ze arriveren er samen elke dag stipt om 13.00 uur en om 17.00 uur gaan ze richting huis in Schiedam. ‘We waren 29 april elf jaar getrouwd’, vertelt Arie. Hij kijkt liefdevol naar Lisette die fragiel en wat schokkerig, met haar kin op haar borst, aan tafel zit door een probleem in haar nek.
De hotelman
We boeken een idyllisch en schilderachtig hotel omdat het de afstand tussen thuis en ons reisdoel zo mooi doormidden deelt. Bij aankomst blijkt de voorkant inderdaad idyllisch en schilderachtig. De achterkant is weliswaar groen maar dan van het onkruid dat een voormalig fabrieksterrein heeft overwoekerd.
In de hal worden we ontvangen door een man van rond de veertig.
‘Goedemiddag’, zegt hij op een toon of hij ons verwelkomt bij een crematie.
‘Hallo’, zeggen we blij, want vakantie.
Leo
Eén van mijn neven heette Leo, hij was de zoon van een zus van mijn vader. Leo was een paar jaar ouder dan ik en doofstom. Als kind vond ik hem raar zoals kinderen alles wat anders is raar vinden. Hij produceerde een onverstaanbaar ritme van te harde klanken.
Ik zag hem regelmatig bij mijn oma, op zaterdagmiddag. Hij gorgelde mijn naam als hij me zag en begon een verhaal vol wegglijdende klinkers.
Dit verhaal is exclusief voor leden.
HypotheekHeld
Het verlangen naar onze geliefde stad drijft ons terug in de armen van een hypotheekman die al eens vaker iets voor ons gedaan heeft.
Het is een grote man met een buik die bij zijn formaat past en hij heeft de blozende wangen van een boerenzoon. Hij komt uit een nietszeggend dorp in een polder waar het gras groener is dan in de stad.
Donker
Het is donker in de kamer, ‘ik zou een lamp aan moeten doen.’ Het enige licht komt van de afzuigkap uit de half open keuken.
‘Ik zou ook de kurk op de fles moeten doen’, denkt hij. ‘Morgen is het weer vroeg dag en ik zit hier met een derde glas wijn in mijn hand.’ Hij schenkt zichzelf nog eens in, morgen zien we wel weer.
Dit verhaal is exclusief voor leden.