Lang verhaal kort

Per ongeluk liep ik recht in de armen van een oom uit de categorie ‘familie heb je nu eenmaal’. Hij rekent nog steeds euro’s om in guldens en wil het ziekenfonds terug.
Af en toe bezoekt hij mijn moeder. Ik zat koud achter mijn koffie toen hij van wal stak.
‘Ik heb een krant, die van wakker Nederland vanzelfsprekend. En wat ik nou mooi vond om te lezen was dat er opvangplekken, werk en weekgeld zijn geregeld voor die Oekraïners. Die mensen voelen als ons, net als de Polen en de Bulgaren. En je hebt natuurlijk azijnpissers die zeggen dat we niet zo goed zijn voor Afrikanen en zo, maar ja, wat doen die hier überhaupt? Er stond ook iets over asielzoekers in Ter Apel, die moesten buiten slapen maar kregen toch een stoel waarop ze binnen konden overnachten. ’t Is natuurlijk behelpen maar wel hun eigen schuld, moeten ze maar niet hierheen komen. In Syrië is niks meer aan de hand want Assad heeft iedereen amnestie verleent. Laat ze dus blij zijn met een stoel en een deken, veiligheid was toch zo belangrijk? En hoeveel landen zijn ze wel niet gepasseerd voor ze hier kwamen?
Een ander bericht ging over dat we uit de top 10 zijn verdwenen van landen met de hoogste persvrijheid omdat journalisten regelmatig in elkaar worden geslagen of bedreigd. Maar wat verwacht je dan als je vrome kerkgangers of hardwerkende boeren lastigvalt? Die journalisten brengen de vrijheid van meningsuiting in gevaar, daar moet je natuurlijk wel op reageren als fatsoenlijk mens.
Bedreigen is sowieso een ding de laatste tijd. Mensen schreeuwen maar moord en brand dat ze worden bedreigd. Ten eerste is het meestal alleen op papier dus wat geeft dat? En wie zaait zal oogsten. Als jij onsympathieke beslissingen neemt dan kies je daarvoor, sowieso om op die plek te zitten. Er is altijd een keuze maar de tenen zijn behoorlijk lang.
Ook van de buitenlanders die hier wonen. Mensen snappen niet dat ze worden getolereerd, dan kun je niet zomaar aan onze tradities komen of eigen dingen willen. Dat pikken mensen niet, dan word je bedreigd, ja, logisch toch?
Maar ja, je kunt niks meer doen of zeggen in dit land want voor je het weet word je gecanceld. Van die moraalridders die jou vertellen wat fatsoenlijk is, nou dat weet ik zelf wel. Vroeger was het allemaal veel leuker en ontspannener, ook met de vrouwtjes. Maar sinds die een eigen podium hebben is alles opeens ongewenst. Een opmerking, een keertje fluiten, een hand ergens, allemaal onschuldig. Maar geloof mij, ze genieten er gewoon van, het is tenslotte de bevestiging dat je een beetje voor de dag kan komen als vrouw toch? En een man is nu eenmaal een man, daar kan hij niks aan doen. Mijn vader zei vroeger al: ‘’Vrouwen en haar moet je kort houden.’’
Nee, het wordt steeds onverdraagzamer in Nederland.
Je kan niet eens meer normaal naar de plee, staat er een verklede vent naast je. Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg denk ik dan. Vroeger had je dat toch ook niet?
Je weet gewoon niet wat je ziet soms.
Ik moest pas voorkomen. Klein akkefietje had ik, ik zat met een slokkie teveel op achter het stuur. Maar over die grens ga je al gauw, terwijl ik best wat bier kan hebben voor ik de controle verlies. Ik had ook nog wat bekeuringen open staan en die hadden ze op een hoop geveegd. Want de overheid is rap genoeg als het erop aankomt om je te naaien.
Kom ik in de rechtbank, zit daar zo’n Sylvana met een toga aan. Dus ik maak een grap, gewoon iets onschuldigs over bananen om de sfeer wat gemoedelijker te maken. Lang verhaal kort: krijg ik gelijk een waarschuwing aan mijn broek.
Nee, Nederland gaat ten onder aan zijn tolerantie, de moraal is veranderd.’
‘Ja, de moraal is veranderd’, zeg ik tegen hem.
Goddank wel denk ik bij mezelf.