Marga's Magazine
Podium voor verhalenvertellers
- Alles
- Filmtips
- Gedichten
- Kort verhaal
- Persoonlijke verhalen
- Ultrakorte verhaaltjes
- Video
- Woordsnacks
- Alles
- Filmtips
- Gedichten
- Kort verhaal
- Persoonlijke verhalen
- Ultrakorte verhaaltjes
- Video
- Woordsnacks
Medisch bulletin
‘Nou, het gaat dus eigenlijk best goed, leuk dat je het vraagt. Leuke baan, mooi huis en tot voor kort ook…tyfuszooi…nou, tot voor kort ook goed gezond wou ik…kut, kut…wou ik zeggen.
Kunststukje
‘U wilt dus wellicht van onze diensten als galerie gebruikmaken? Dan leg ik u even ons systeem uit en schets het bijbehorende financiële plaatje even …
Logopedie
‘Probeer het nog eens opnieuw. U kunt het best.’
‘Ik heb de son in de soute see sien sakke.’
‘Hoort u het nou zelf niet?’
‘Wat dan wijffie?’
Roze wolk
Ze stond in een roze jurk voor de spiegel in de winkel. De jurk was niet voor haar bedoeld. De winkel was voor meisjes met zachte, gladde benen en haren, met een naïef vertrouwen in het leven dat voor hen lag, wat hen liet stralen.
De mooiste
Je hebt me opgetild toen ik was omgevallen
je hebt me gedragen door de dagen dat ik niet meer lopen kon
Nergens
Hij liep door de straten op weg naar nergens. Zijn slaapplek was ergens, ergens op een bank in het park of met een beetje geluk bij een vriend.
Kolerezooi, dacht hij, het is één grote kolerezooi.
De hotelman
We boeken een idyllisch en schilderachtig hotel omdat het de afstand tussen thuis en ons reisdoel zo mooi doormidden deelt. Bij aankomst blijkt de voorkant inderdaad idyllisch en schilderachtig. De achterkant is weliswaar groen maar dan van het onkruid dat een voormalig fabrieksterrein heeft overwoekerd.
In de hal worden we ontvangen door een man van rond de veertig.
‘Goedemiddag’, zegt hij op een toon of hij ons verwelkomt bij een crematie.
‘Hallo’, zeggen we blij, want vakantie.
Niet niet westerse immigrant
Met enige regelmaat word ik aangezien voor een niet-westerse immigrant. Een korte bloemlezing uit
een reeks ongemakkelijke situaties tot nu toe:
Op straat, in het Haagse winkelcentrum de Leyweg
Een schreeuwend meisje op straat: Ahmiet! Ahmiet!
Zelfde schreeuwende meisje: Hé, hiero, Ahmiet!
Kast
Jarenlang had hij in de kast gezeten. Jarenlang? Zeg maar gerust zijn hele leven. Ergens diep van binnen wist hij al in de baarmoeder dat hij op jongens zou gaan vallen. Hij wist het haast nog eerder dan dat hij ontdekte dat hij zelf een jongetje was. Bij wijze van spreken dan.
Hans en Caroline
Hans is reclamefotograaf in ruste en Rotterdammer. Dat laatste echter niet van harte.
In de loop der jaren is Hans Parijzenaar in hart en nieren geworden. En je kunt rustig zeggen dat hij zijn liefde voor Parijs te danken heeft aan die andere liefde, Caroline.
Meloen
Zijn leventje was netjes afgebakend. Wat hij ook ondernam of naliet, hij baseerde elke beslissing in zijn leven op zijn geloof. Zijn christelijke geloof. Hij ging ook elke zondag netjes naar de kerk. Niet een kerk van hel en verdoemenis, maar een moderne variant, die vooral bezocht werd door twintigers en dertigers, generatiegenoten. Ze maakten samen muziek en er werden gospels gezongen voor de Heer.
Een droom
Hij wilde niet dat ze het wist. Daarom ging hij elke dag van huis in een pak, overhemd en een stropdas. Picobello gekleed. Voor hij met de verende tred van een energieke zakenman naar buiten stapte poetste hij altijd nog even zijn schoenen. Zijn laptoptas maakte het plaatje compleet.
Vliegen vloog gevlogen
De vlieg vloog, recht omhoog
voorbij de daken, door de wolken
richting de sterren en de maan
zijn dromen waren al voor hem uit gegaan