Ronald is neergestreken op het terras van het buurtcafé, waar hij al stamgast is sinds hij in de wijk is komen wonen. Het is een klein café met een klein terras, slechts een achttal tafeltjes op het trottoir langs de straat. Bij mooi weer leest hij hier graag zijn krantje, in het weekend of aan …
Hij werkte naar ieders volle tevredenheid op het gemeentehuis van zijn woonplaats. Het was zijn eerste echte baantje, waar hij zo’n beetje in gerold was omdat zijn vader er werkte. Gelukkig wel op een heel andere afdeling.
Hans is reclamefotograaf in ruste en Rotterdammer. Dat laatste echter niet van harte.
In de loop der jaren is Hans Parijzenaar in hart en nieren geworden. En je kunt rustig zeggen dat hij zijn liefde voor Parijs te danken heeft aan die andere liefde, Caroline.
Zijn leventje was netjes afgebakend. Wat hij ook ondernam of naliet, hij baseerde elke beslissing in zijn leven op zijn geloof. Zijn christelijke geloof. Hij ging ook elke zondag netjes naar de kerk. Niet een kerk van hel en verdoemenis, maar een moderne variant, die vooral bezocht werd door twintigers en dertigers, generatiegenoten. Ze maakten samen muziek en er werden gospels gezongen voor de Heer.
Ze had nooit verwacht dat ze hier na al die jaren nog steeds zou rondlopen, in deze entourage, tussen de feestende onderdanen die zich wc-pot-werpend en koekhappend door de dag heen sloegen.
Dit verhaal is exclusief voor leden.