‘Hallo?’
‘Hallo?’
‘Ben ik te horen?’
‘Ik zie je praten, maar ik hoor je niet.’
‘Hallo?’
‘Ik hoor je niet!’
‘Ik heb geen beeld, ik hoor je wel, maar ik zie je niet.’
‘Ik denk dat je op mute staat. Ik zie je praten, maar ik hoor je niet.’
‘Je moet even je camera aanzetten.’
‘Je kan wel blijven praten, maar ik hoor er niks van.’
‘Je camera…’
‘Dit is zinloos, ik kan niet liplezen. Je staat denk ik op mute. Je moet even je geluid aanzetten’
‘Hoe doe ik dat dan?’
‘Je geluid aanzetten. Met dit knopje hier.’
‘Ik zie je niet.’
‘Dit knopje hier, doe dan even.’
‘Maar…’
‘Jemig, hoe moeilijk kan het zijn! Ik doe het toch voor?’
‘Maar ik zie je niet. Misschien moet jíj míj even bellen.’
‘Misschien moet je me even opnieuw bellen.’
‘O ja, da’s goed.’
Tring…
‘Hallo? Ben je daar?’
‘Hallo?’
‘Hoor je mij?’
‘Hallo?’
‘Hallo, ik hoor je niet, ik zie je wel.’
‘Ik kan je wel zien, maar ik hoor niks.’
‘Zwaai even als je me hoort.’
‘Steek even je duim op als je me hoort.’
‘Hallo?’
‘Hallo?’
Hé, nu is ook het beeld weg. Nou ja zeg!
‘Nou, ben je opeens verdwenen. Wat raar! Hallo?’
‘Hallo?’
Tuut tuut tuut…
Beeld noch geluid
Over
Jan van Vliet
Zijn naam is J. van Vliet. Jan voor intimi, een Rotterdamse dichter. Waarom dichter? Uit noodzaak. Dichter word je niet, dat ben je.
In zijn geval de trotse maker van een tweedelige, in eigen beheer gepubliceerde dichtbundel:
‘Waar het hart klopt’ en Thuishaven’.
In totaal 46 gedichten met bij elk gedicht een lino van Marjon Euser.