Meloen

Zijn leventje was netjes afgebakend. Wat hij ook ondernam of naliet, hij baseerde elke beslissing in zijn leven op zijn geloof. Zijn christelijke geloof. Hij ging ook elke zondag netjes naar de kerk. Niet een kerk van hel en verdoemenis, maar een moderne variant, die vooral bezocht werd door twintigers en dertigers, generatiegenoten. Ze maakten samen muziek en er werden gospels gezongen voor de Heer.
Politiek was het voor hem ook al jaren appeltje eitje. Hij stemde al zolang hij stemrecht had op de Christen Unie. Die partij sloot het beste aan bij zijn geloofsbeleving en ze waren tenminste consequent. En als ze eens een keer een belofte niet konden nakomen en een compromis moesten sluiten omdat ze nou eenmaal in de regering zaten, dan waren ze daar eerlijk over.
Vooral hun fractieleider Gert-Jan was daar goed in. ‘De grote roerganger’ noemden ze Gert-Jan liefkozend in het kerkgenootschap, al deden ze iedere keer wanneer ze dit grapje maakten wel een schietgebedje, hopend dat hun Heer een beetje gevoel voor humor had.
Menig politicus kon een voorbeeld nemen aan Gert-Jan, die al diverse malen in de media oprecht had verzucht dat hij weer eens een ‘meloen had moeten doorslikken’.
Nou ja, die woordkeus was achteraf misschien toch een beetje een onhandige gebleken. De uitdrukking ‘een meloen doorslikken’ was onder gelijkgestemden in korte tijd zo populair geworden dat een aantal leden van de jongerenbeweging van de partij op sociale media een internet challenge was gestart. Want hoewel Gert-Jan het natuurlijk als een metafoor had bedoeld, werden leden, aanhangers en sympathisanten van de Christen Unie opgeroepen om zichzelf te filmen bij het letterlijk doorslikken van een meloen. En hoewel het een schier onmogelijke opgave leek, had hij toch besloten om de uitdaging aan te gaan.
Hij deed het immers voor zijn Heer en hij vertrouwde erop dat die hem er wel doorheen zou slepen.
En inderdaad. Menig jeugdig geloofsgenoot moest er al halverwege de meloen, of nog eerder, de brui aan geven. Sommige anderen moesten met behulp van een door omstanders toegepaste heimlichgreep worden behoed voor een voortijdige kennismaking met het hiernamaals. Maar hem was het gelukt! Met veel moeite, maar toch. Hij had daadwerkelijk de hele meloen doorgeslikt.
Met een bijzonder knap staaltje hulp van bovenaf, had hij in eerste instantie nog gedacht.
Maar nu, een paar dagen later, voelde hij zich toch behoorlijk in de steek gelaten.
Want hij liep nog steeds rond met een pens alsof hij zwanger was en hij was sinds zijn aanvankelijke triomf niet meer naar de wc geweest omdat hij volledig verstopt zat.
Zou je zien dat hij straks alsnog voor paal zou staan bij de huisartsenpost omdat zijn dagelijkse gebeden om zich langs natuurlijke weg van de enorme vrucht te kunnen ontdoen niet werden verhoord. Of was het een groente en had de Heer hem daarom verkeerd begrepen? Maar ach nee, daar kon het niet aan liggen, Hij was immers alwetend. Schepper van Het Al en dus ook van de groenten en het fruit.
Was hij daarvoor nou al die jaren trouw ter kerke gegaan?
Als dit allemaal achter de rug was moest hij zich misschien maar eens herbezinnen. Want hij had het natuurlijk allemaal met liefde gedaan: bidden, zingen, leven volgens Zijn Leer, het bestuderen van Zijn Grote Boek. Maar waar was God als je een meloen uit moest kakken?