Kleur

In de meubelzaak was ze nog razend enthousiast. Een prachtige ronde salontafel met een okergeel houten tafelblad en een bijpassende ronde poef in precies dezelfde kleur. Veel van haar vrienden zouden het waarschijnlijk een foeilelijke combinatie vinden, maar ze had nou eenmaal een bijzondere smaak, was bovendien uiterst kritisch waar het haar interieur betrof en het was tenslotte háár huis.
Maar nu staarde ze al een klein uur vol ongeloof naar de vanmiddag bezorgde meubelstukken. De inderdaad schitterend vormgegeven salontafel, maar met een tafelblad in een onbestemde bruintint en de bijpassende poef in olijfgroen.
Ze had de bezorgers er op aangesproken en gezegd dat de kleuren niet klopten, maar die jongens leverden de spullen natuurlijk alleen maar af. Op hun aanraden had ze de winkel gebeld en daar verzekerde men haar dat zowel de salontafel als de poef alleen in okergeel leverbaar waren en dat ze dus ook niet anders dan in die kleur bezorgd konden zijn.
Toen bedacht ze zich dat het beeld van haar aankopen zoals ze dat voor ogen had zich voor het eerst aan haar had geopenbaard op een foto in de seizoengids van de meubelzaak. Die foto’s hadden haar ertoe aangezet zich naar de winkel te spoeden, waar ze na bezichtiging in het echt haar bestelling had geplaatst. Bij die foto’s zou vast vermeld staan dat de meubels ook in andere kleuren te koop waren. Bruin en olijfgroen bijvoorbeeld. Ze keek tussen de stapel oude kranten en tijdschriften en trof daar na enig zoeken de interieurgids aan. Verwachtingsvol bladerde ze naar de juiste pagina en daar aanbeland geloofde ze haar ogen niet. Een foto van een bruine salontafel en een olijfgroene poef, met als onderschrift dat ze uitsluitend verkrijgbaar waren in okergeel. Ze dacht dat ze gek werd!
Ze liet zich achterover vallen in de kussens op haar bank en staarde ontzet naar haar onlangs nog hagelwit gesausde plafond. Oudroze!
In één nacht kleurenblind; zou dat kunnen?