Nieuwe helden

‘Heb jij al zo’n Oekraïens vlaggetje bij je profiel op sociale media?’
‘Nee, ik wil ook geen vlaggetje.’
‘Waarom niet?’
‘Ik begrijp het niet zo goed. Ja, ik begrijp natuurlijk dat Poetin achter zijn eigen grens moet blijven, dat het niet kan wat hij doet.’
‘Maar?’
‘Nou opeens kan alles. Je kan dus blijkbaar prima een front vormen tegen of voor iets op internationale schaal. Maar ik vind er een bijsmaak aan zitten.
Neem die vertrekkende bedrijven, die hebben zich in Rusland gevestigd toen diezelfde Poetin er zat, daar vond niemand wat van. En niemand vond er wat van toen Poetin de Krim, dat bij de Oekraïne hoort, binnenviel en bezette.
Maar nu vinden we er massaal wél wat van. Zo ook onze eigen politici, die stropen de mouwen op. Dat is hetzelfde kabinet dat lauw reageerde op de Taliban in Afghanistan, op de oorlog in Syrië, die hun handen nooit durven te branden aan Israël dat al decennialang de mensenrechten met voeten treedt en die jaarlijks maar vijf vluchtelingen opneemt uit Moria, de grote schandvlek van Europa.’
‘Maar je moet toch wat?’
‘Dat is ook zo maar ik heb geen idee hoe je een probleem als Poetin aanpakt. Het lijkt me een man om rekening mee te houden met zijn 111 kernkoppen. Je kunt wel stoer doen maar je wilt het toch ook na kunnen vertellen.
‘’We laten ons niet gijzelen door kernbommen’’, hoorde ik een toetsenbordheld zeggen.
‘Duh’, denk ik dan.
En qua opvang kan nu ook alles: gevluchte Oekraïners krijgen een versnelde status, huizen, kunnen bij mensen thuis wonen, noem maar op. Da’s fijn voor hen maar andere mensen dan? Pas werden Afghanen opgewacht met brandende fakkels in een of ander dorp in het Noorden. De tolerantie verdampt per dag.
“Ja maar de Oekraïners zijn net als wij.’’ Wat is net als wij? Blank? Geen moslim? Aardig racistisch wel.
Die dingen geven me een bijsmaak. Ja, je moet kijken wat je kunt doen maar je eigen motivatie tegen het licht houden kan ook geen kwaad; of je eigen democratie, onze vrijheid, wordt aangestuurd door een kapitalistisch systeem dat net zoveel kapotmaakt als een dictator met grootheidswaanzin. Niet met bommen maar met een nietsontziende vrije markteconomie waarin alles is geoorloofd.
Kijk maar eens hoe dat Russische geld probleemloos voorbij rolde langs de Amsterdamse Zuidas in belastingparadijs Nederland. En IKEA, zo geweldig dat ze Rusland verlaten terwijl ze nog effe de winkels vullen met meubels gemaakt van hout uit de laatste oerbossen van Roemenië. En onze smartphones die door kindervingertjes in elkaar geknutseld worden vol mineralen opgegraven door weer andere kindervingertjes. En al die kledinghulp-voor-Oekraïne vol ongedragen Primark-topjes met de groeten van de kinderen uit India en Bangladesh. En Shell, ook al weg uit Moskou toch, hebben ze hun giftige bagger in Nigeria al opgeruimd? En Volkswagen, ons jaren vergiftigen met meer dieseldamp dan ze zeiden, kon ook in enen weg uit Rusland. En die fijne groene zeepjes van Holland & Barrett, die betaal je gewoon aan zo’n ongewassen oligarch, wist je dat wel? En dit jaar weer lekker goedkoop naar Kos met TUI? Ook van zo ’n Russische magnaat. Met zo’n jacht in Marseille of Nice. Denk ik. Of het is die andere…
Én, en, en, en… de lijst met wanstaltigheid is zo lang…je zou er moedeloos van worden.’
‘Of niet, want dat is het goede aan deze massale verontwaardiging. Als je je hard maakt kun je echt dingen veranderen, maar dan voor iedereen en niet alleen voor een selecte groep.’
‘Misschien dan toch maar zo’n vlaggetje.’
‘Als teken van hoop.’
‘Ja.’